پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی (ره) و در اجرای سیاست تعمیم و گسترش دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی در سال ۱۳۶۲ هیات تخصصی پزشکی وزارت را جهت ارزیابی و انتخاب محل برای ایجاد دانشکده پزشکی به مازندران اعزام نمود.

هیات مزبور پس از بازدید از شهرهای ساری، بابل و گرگان، بابل را به علت داشتن امتیازاتی از جمله مکان مناسب (باغشاه)  به عنوان محل تاسیس اولین مرکز آموزش پزشکی شمال کشور برگزید (خبر مندرج در روزنامه رسمی ۱۳۶۲/۸/۱۷ ه.ش) که با تایید شورای گسترش وزارت علوم مجوز تاسیس دانشکده صادر گردید و با پذیرش ۵۰ نفر دانشجوی دکتری پزشکی عمومی از طریق آزمون سراسری، در بهمن ۱۳۶۴ هجری شمسی با حضور وزیر محترم فرهنگ و آموزش عالی وقت جناب آقای دکتر سید علیرضا مرندی فعالیت آموزشی خود را آغاز کرد. هم اکنون دانشگاه علوم پزشکی بابل دارای ۹ دانشکده شامل دانشکده پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشکده مامایی و پرستاری رامسر، دانشکده طب ایرانی، دانشکده بین الملل (پردیس خودگردان)، دانشکده توانبخشی، دانشکده مامایی، پرستاری و دانشکده بهداشت و یک پژوهشکده سلامت می باشد.

دانشگاه علوم پزشکی بابل  دارای ۳۵۱ هیات علمی، ۴۳۴۲ دانشجو و ۵۵۰۰ پرسنل می باشد.
این دانشگاه با ۷ بیمارستان (مرکز آموزشی درمانی شهید یحیی نژاد، مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی، مرکز آموزشی درمانی آیت الله روحانی(ره) بابل، مرکز آموزشی درمانی کودکان شفیع زاده امیرکلا، مرکز آموزشی درمانی شهید رجائی بابلسر، مرکز آموزشی درمانی ۱۷ شهریور مرزیکلا، مرکز درمانی تخصصی ناباروری حضرت فاطمه الزهرا (س))، ۱۷۵ خانه بهداشت و ۴۰ مرکز خدمات جامع سلامت روستایی و شهری به مردم شهرستان بابل و استان مازندران خدمات بهداشتی و درمانی اراءه می نماید.